ΓΟΝΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ & ΔΩΡΕΑ

Συναφώς, κατά το άρθρο 1509 παρ. 1 του ΑΚ η παροχή περιουσίας στο τέκνο από οποιοδήποτε γονέα του, είτε για τη δημιουργία ή τη διατήρηση οικονομικής ή οικογενειακής αυτοτέλειας, είτε για την έναρξη ή την εξακολούθηση επαγγέλματος, αποτελεί δωρεά μόνο ως προς το ποσό που υπερβαίνει το μέτρο, το οποίο επιβάλλουν οι περιστάσεις. Η εκπλήρωση της θεσπιζόμενης από το άνω άρθρο υποχρέωσης των γονέων, κατά το λόγο που δεν υπερβαίνει το μέτρο, το οποίο επιβάλλουν οι περιστάσεις, κρινόμενο (το μέτρο) κατά τον χρόνο της παροχής ή της υποχρέωσης, δεν συνιστά δωρεά, γι` αυτό και δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι περί δωρεάς διατάξεις. Αντιθέτως, συνιστά δωρεά μόνον κατά το υπερβάλλον μέτρο, για το οποίο και ως προς αυτό έχουν εφαρμογή οι περί δωρεάς διατάξεις (ΑΠ 101/2000 ΧΡΙΔ 2010. 125, ΑΠ 518/2006 ΧΡΙΔ 2006. 606, ΑΠ 171/2003 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 1689/2006 ΧΡΙΔ 2007. 139). Από τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 1509 παρ. 1 του ΑΚ δεν προσδιορίζεται το ύψος της παροχής μέχρι του οποίου αυτή αποτελεί γονική παροχή, ούτε καθορίζονται αντικειμενικά κριτήρια προσδιορισμού της, παρά μόνο χρησιμοποιείται η νομική έννοια του όρου “του μέτρου το οποίο επιβάλλουν οι περιστάσεις”. Από την αρνητική λεκτική διατύπωση της διάταξης προκύπτει ότι ο νομοθέτης χαρακτηρίζει γονική παροχή εκείνη που δεν υπερβαίνει το μέτρο το επιβαλλόμενο από τις περιστάσεις της κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης. Στην έννοια των “περιστάσεων” περιλαμβάνονται η οικονομική κατάσταση του γονέα κατά τη σύσταση της παροχής, η οικογενειακή κατάσταση αυτού, ο αριθμός των τέκνων, καθώς και οι ανάγκες του τέκνου. Αν η παροχή υπερβαίνει το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, τότε πρόκειται για μικτή σύμβαση γονικής παροχής, για το ποσό που υπερβαίνει τα όρια του “μέτρου” σύμβαση δωρεάς, η οποία υπόκειται στον  τύπο των διατάξεων του άρθρου 498 του ΑΚ (ΕφΠειρ 678/2005 ΠΕΙΡΝΟΜ 2006. 396, ΕφΘεσ 474/1994 Αρμ. ΜΘ` 216, ΕφΑθ 4546/1993 ΕλλΔνη 36. 1598, Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη “Οικογενειακό Δίκαιο”, 2η έκδ. 1998, σελ. 180) [ΠΠΑθην 2158/2010 στη ΝΟΜΟΣ].