ΑΠ 466/2016
Με την υπόψη απόφαση ερμηνεύθηκε η διάταξη της παρ. 3 εδ. α’ του άρθρου 580 ΚΠολΔ, που προβλέπει ότι : “Αν ο Αρειος Πάγος αναιρέσει την απόφαση για οποιονδήποτε άλλο λόγο, εκτός από εκείνους που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 (Σημ. : υπέρβαση δικαιοδοσίας και αναρμοδιότητα), μπορεί να κρατήσει την υπόθεση και να την δικάσει, αν κατά την κρίση του δεν χρειάζεται άλλη διευκρίνιση”. Συγκεκριμένα ερμηνεύθηκε η τελευταία φράση της ως άνω διάταξης και ειδικότερα σε ποια περίπτωση το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο μπορεί να κρατήσει την υπόθεση και να την δικάσει στην ουσία.
Στην υπόψη περίπτωση, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την προσβαλλόμενη απόφαση μόνο κατά το σκέλος της μη αναγνώρισης τόκων της επίδικης απαίτησης από το δικαστήριο της ουσίας και, κατ’ εφαρμογή της δυνατότητας που του παρέχει η ως άνω διάταξη, δεν παρέπεμψε την υπόθεση στο δικαστήριο της ουσίας, αλλά δίκασε αυτήν στην ουσία, τροποποιώντας αναλόγως το διατακτικό της εν μέρει αναιρεθείσας απόφασης του δικαστηρίου της ουσίας, δηλαδή επιδικάζοντας στον αναιρεσείοντα τους αιτηθέντες με την αγωγή του τόκους. Παρατίθεται το κρίσιμο απόσπασμα :
[…]
Από το άρθρο 580 παρ.3 εδ.α’ ΚΠολΔ προκύπτει, ότι αν ο Άρειος Πάγος αναιρέσει την απόφαση για οποιονδήποτε άλλον λόγο, εκτός από τους αναφερομένους στις παραγράφους 1 και 2 του ιδίου άρθρου (υπέρβαση δικαιοδοσίας και αναρμοδιότητα), μπορεί να κρατήσει την υπόθεση και να την δικάσει, αν κατά την κρίση του δεν χρειάζεται άλλη διευκρίνιση, δηλαδή όταν δεν υπάρχει δικονομικώς έδαφος για περαιτέρω εκδίκαση της υποθέσεως, αλλά υπολείπεται μόνον η διατύπωση του διατακτικού της αποφάσεως με βάση το περιεχόμενο της αναιρετικής αποφάσεως, όπως στην προκειμένη περίπτωση, η οποία αφορά μόνον την τοκοφορία της αναγνωρισθείσης υποχρεώσεως των εναγομένων προς καταβολή των αναφερομένων σ’ αυτήν ποσών, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου αναιρέσεως. Επομένως, πρέπει να αναιρεθεί μερικώς η προσβαλλομένη απόφαση, ήτοι μόνον κατά το μέρος που αφορά την μη αναγνώριση της υποχρεώσεως καταβολής τόκων, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν δικαστήριο και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν στους ενάγοντες τα αναφερόμενα κατωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.